Trent van de niet transparante achterkamer politiek zet zich voort
Het Nederlandse stemvee kan zichzelf weer klaar maken voor een nieuwe poging de wereld wijs te maken dat ze in een werkende democratie leven. Na vijfentwintig jaar onafgebroken halve en gebroken regeer periodes is het weer zo ver. Wilders die zo een beetje al zijn verkiezingsbeloftes heeft gebroken ziet de bui al hangen en probeert zijn populariteit te redden door nu ineens uit het door hem zelf opgetuigde pro Israël, pro oorlog, corona doofpot, anti vrijheid en zogenaamd anti immigratie beleid kabinet te stappen. Wat we nu terug gaan krijgen is maar de vraag. Een kamer meerderheid voor de één man partij voor de onvrijheid zit er (hopelijk) niet in. Maar het alternatief van een door de wapen industrie gekaapte midden partijen is zeker geen goed vooruitzicht. In de tussentijd staat de politiek voor het publiek weer stil maar bepaalde beslissingen moet er toch genomen worden of er moet uitgevoerd worden wat in de EU voor ons bepaald is. De trend om zo veel mogelijk in achterkamertjes de politiek te bepalen zet zich op deze manier gewoon door. Ik heb de hoop op een betere toekomst al lang laten varen. Misschien worden er op den duur meer mensen echt wakker en gaan ze ooit een keer proberen een betere wereld te bouwen in plaats van een gebroken wereld verder af te breken.